Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Tajemnice życia i śmierci.djvu/45

ku 106 lat. Ostatnie lata spędził w kompletnej samotności, żyjąc jak anachoreta, w grocie.
 Grób jego został odszukany dopiero w 1604 r., a w grobie tym miały się znajdować przeróżne ta jemnicze papiery, miała się tam również znajdować księga mądrości tajemnej. Zarówno osoba Chrystyana Rosenkreutza jako też przytoczone przezemnie szczegóły powstania pomienionego Bractwa są legendarne i dotychczas ściśle przez historyków sprawdzonemi nie zostały.
 Faktem jest jednak, że w 1613 roku pojawia się t. w. Manifest Różokrzyżowców (Fama fraternitatis Rosae Crucis), który właśnie głosi, że tajemnice pozostawione przez Chrystyana Rosenkreutza żyją, że Bractwo założone przez niego nie przestało istnieć, że przeciwnie jest potężniejszem niż kiedykolwiek.
 Właściwie zasadnicze warunki przynależności, do Bractwa były dość proste. Streszczały się one w następującem:

 1.   Leczyć wszystkich darmo

 2.   Nosić strój kraju w którym się mieszka

 3.   Co rok przybywać na miejsce ogólnych zebrań lub na piśmie wytłomaczyć powód niemożności przybycia.

 4.   W chwili śmierci wyznaczyć godnego w Bractwie następcę.

 5.   W razie śmierci starać się by miejsce pochowania pozostało nieznanem.

 6.   Trzymać w ukryciu w przeciągu 120 lat wszelką wiadomość o istnieniu Bractwa i mocno w to wierzyć, że nawet gdyby Bractwo zniszczonem zostało, może ono w każdej chwili zmartwychwstać.