Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Tajemnice masonerji i masonów.djvu/39

 Poczęto więc pracować nad zjednoczeniem poszczególnych systemów, zkąd powstały obecnie obowiązujące.
 Wymienię najgłówniejsze.
 1. Angielski o 4 stopniach (do trzech poprzednich został dodany czwarty „królewskiej arki“).
 2 Szkocki dawny i przyjęty o 33 stopniach.
 3. Różokrzyżowcy o 7 stopniach.
 4. Obrządek Mizraim (założony przez żydów) o 90 stopniach.
 5. System amerykański, zreformowany przez Stefana Morin.
 Najbardziej rozpowszechniony jest rytuał szkocki. Aby czytelnik uświadomił sobie, w jakiej mierze wszystko wyżej wymienione się w nim uzewnętrznia, przytoczę jego stopnie. (Str. 32).
 Stopnie te niekoniecznie trzeba przechodzić szczebel po szczeblu. Mogą być nadawane sumarycznie np. z trzeciego stopnia mistrza można awansować odrazu na 18° Rożokrzyżowca.
 Lecz na czem polega tajemnica wysokich stopni?
 Rozwija się dalszy ciąg legendy o Hiramie. Budowniczy został zamordowany, należy pomścić jego śmierć. Stąd niektórzy zwą ten system — rytuałem zemsty.
 Loża podczas tej ceremonji jest czarno obita i przystrojona trupiemi głowami. W głębi jaskinia i w niej człowiek uśpiony, u stóp jego miecz, lampa i fontanna. Jaskinia ta wyobraża miejsce, w którym ukrywał się zabójca po morderstwie Hirama; jest on uśpiony.
 Do loży wchodzi kandydat, a Mistrz Katedry wita