Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Wiedza tajemna.djvu/111

czy 1294 r. Jeden z największych uczonych średniowiecza. Napisał: „Opus majus“, „Alchemiczne zwierciadło“, „O cudownej potędze sztuki i natury“ — w którym opisuje kamień filozoficzny.
 Barlet (F—Ch.) znany francuski, współczesny okultysta. Napisał szereg ciekawych i cennych prac.
 Bazyli Valentinus — żyjący w XIII lub XIV w. — pozostawił po sobie niezwykle rzadkie dzieło p. t. „Azoth sive aureliae philosophorum“.
 Dr. Bernheim (współcz.) twórca teorii o sugestii.
 Bodinus Jan, słynny prawnik XVI w. Wsławił się specjalnie walką z czarownictwem. Napisał „Demonomanię“.
 Besant Annie — przywódczyni, po Bławackiej, współczesnego ruchu teozoficznego. Autorka licznych dzieł teozoficznych.
 Boehme Jakób (1576—1624) — z zawodu szewc, poświęcił się studiom nad iluminizmem i okultyzmem. Bóg był dlań potężnym alchemikiem, stwarzającym wszystko za pomocą dystylacji. Ogłosił w 1612 r. „Wschodzącą aurorę“ i inne pisma po łacinie, przetłomaczone później przez St. Martina.
 Bozzano Ernest — (współcz.) autor spirytystyczny.
 Borri Józef Franciszek, urodzony 1627 r. w Milanie. Alchemik królowej Krystyny i czarownik, skazany na śmierć zmarły w więzieniu, napisał b. ciekawy „Klucz do gabinetu kawalera Borri“.
 Bose Ernest (współczesny), badacz misteriów starego Egiptu, napisał „Isis Odsłoniona, lub „Święta egiptologia“.
 Bławatska Helena Petrowna, patrz „Magia i Czary“.
 Bricaud — głowa kościoła gnostyckiego. Patrz pop. rozdz.
 Cagliostro, patrz poprz. rozdział.
 Cahagnet (współcz.) autor „Magii magnetyczej“.