Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Wiedza tajemna.djvu/116

 Mesmer, patrz poprz. rozdziały.
 Michelet Emil (współczesny) — napisał szereg dzieł, między innymi „Ezoteryzm w sztuce“, „Czarownicę“ etc.
 Mickiewicz Adam zajmował się wielce sprawami nadprzyrodzonymi i sam („Pisma Odyńca“) robił doświadczenia z zakresu telepatii.
 Molay W. Mistrz Zakonu Templariuszy — patrz poprz. rozdz.
 Moreau (XIX w.), chiromanta, który przepowiedział Napoleonowi I jego klęskę.
 Naudè Gabriel — Historyk i bibliograf francuski XVII w., usiłował w swych pismach, daremnie przeciwstawić się prześladowaniom czarownictwa i czarownic, co tylko miało za rezultat, iż sam został ogłoszony za czarnoksiężnika. Napisał: „Apologię wielkich ludzi, posądzonych o magię“.
 Nostradamus (1503—1566). Jasnowidz, przepowiadający przyszłość. Ogłosił w 1555 r. swe słynne „Centuries“, w których wówczas wieścił Wielką rewolucję francuską i przewroty w Europie.
 Nus Eugeniusz (współczesny). Spirytystyczny pisarz, autor książek: „Wielkie tajemnice“, „Sprawy z tamtego świata“, „Nowe dogmaty“ etc.
 Olcott — towarzysz Bławackiej, wybitny teozof.
 Ochorowicz Julian — słynny polski uczony, zmarły przedwcześnie, twórca naukowego badania zjawisk medialnych. Za życia znosił ciągłe napaści prasy, dziś uchodzi u nas i zagranicą za jedną z największych powag. Do dzieł najwybitniejszych Ochorowicza należą: „Zjawiska mediumiczne“, „Wiedza tajemna Egiptu“ etc.
 Papus — słynny współczesny okultysta francuski. Por. „Magia i czary“.
 Paracelsus, patrz poprz. rozdz.
 Pasqualis Martinez lub Martines Pasqually. Twórca odłamu wtajemniczenia, w 1757 r., nazwanego „marty-