Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Wiedza tajemna.djvu/125

ry i czarty polskie“, „Czarna msza“, „Tajemnica amuletów i talizmanów“ etc.
 Reymont W. St. — Wielki pisarz polski, napisał powieść okultystyczną p. t. „Wampir“. Był członkiem redakcji „Zagadnień Metapsychicznych“.
 Dr. Rothe Adolf. — „Rys dziejów psychjatrii w Polsce“, 1893 r. — traktujący o czarownictwie z punktu lekarskiego.
 Dr. Rosenblat. — „Czarownica powołana“, 1883 r. — studium obyczajowo-historyczne o czarownictwie w Polsce.
 Wawrzeniecki Marian. — Art. malarz, opisał, na zasadzie starych akt, parę wypadków procesów czarownic.
 Wójcicki Bolesław. — Okultysta zachodniego kierunku, napisał studium p. t. „Diabeł“ — rozpatrujące, ezoterycznie, istnienia szatana, jako osoby.
 Wojciechowski W. — „Mesjanizm polski“ — studium historyczno-okultystyczne o mesjanizmie i mistykach polskich.
 Wyczałko K. — Nauka a okultyzm“, 1926 r.
 Wysocki Antoni. — „Zabawy mędrców“ — w powieściowej formie przedstawione dzieje magii w Polsce w XVI w., specjalnie studia nad magią, czarownictwem i wiarą w diabła w Akademii Krakowskiej.
 Wydawnictwa Książnicy Wiedzy Duchowej (Katowice, red. Aleksander Borys, wydawca J. Chobot) — cały szereg dzieł okultystycznych, jako to: „Wiedza Tajemna“, „Wstęp w światy nadzmysłowe“ I. A. S., „Królestwo ducha“ — Kołodzieja, „Pod znakiem wodnika“ — Kołodzieja, „Życie na ziemi w zaświecie — czyli wędrówka dusz“ — A. P., Książki dr. Zubrzyckiego etc.
 Wydawnictwa Instytutu mesjanicznego w Warszawie — część dzieł znakomitego filozofa i okultysty polskiego Hoene-Wrońskiego.