Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Wiedza tajemna.djvu/207

 Coca peruwiańska (lub kola), czyli liście rośliny l‘erytroxylon coca, które przetarte na proszek dają kokainę. Potężny ten narkotyk, tak znany, iż bliżej go opisywać jest zbytecznym, bywa używany przez czarowników na równi z haszyszem, celem sztucznego wyłaniania ciała astralnego z siebie. Nie mam potrzeby dodawać, iż podobna procedura, nie jest prawdziwym magicznym eksperymentem, nie prowadzi do niczego, a najwyżej pociąga za sobą ciężkie choroby i obłęd.
 Uciekają się do niej tylko jednostki zdegenerowane i stojące na bardzo niskim poziomie duchowego rozwoju, sądzące, iż narkotykiem mogą zastąpić potęgę woli i prawdziwe wtajemniczenie.
 Ciało astralne patrz astral.
 Czarnoksięstwo, czarnoksiężnik — pozioma, niższa, czarna magia.
 Czarne księgi — księgi zaklęć niższej magii.
 Chiromancja — nauka o rozpoznawaniu charakteru, przyszłości i przeszłości człowieka, z linii dłoni. Datuje się od niepamiętnych czasów i cieszyła ogromnym respektem w starożytności, a nawet wykładano chiromancję XVII w. w uniwersytetach niemieckich. W czasach ostatnich, została zreformowana i opracowana przez francuskiego malarza Desbarolles‘a, który na zasadzie linii dłoni, świetnie określał charaktery. Nauka niezwykle ciekawa i niesłusznie spostponowana, jako przywilej cyganów i podwórzowych wróżek.
 Chirognomia — część chiromancji — nauka o kształtach ręki i rozpoznawaniu z nich charakterów. Została skrystalizowaną przez francuskiego wojskowego, kapitana D‘Arpantigny.
 Czarna msza — straszliwy, krwawy rytuał niższej magii, polegający na przyniesieniu szatanowi krwawej, przeważnie ludzkiej ofiary. Czarne msze są parodią świętokradczą mszy katolickich i jeśli podczas nich nie dzieją się krwawy sceny — zamieniają się one w seksualne orgie.