Strona:Stanisław Chodyński - Szkoła OO. Bernardynów w Warcie.djvu/10

kapitule zakonnej, d. 8 września 1806 r. odbytej w Kole, na profesora do Warty naznaczony został O. Marian Engelberg na prefekta i profesora retoryki, oraz dawniejsi: Helanczewski i Alscher, ten ostatni nietylko uczył łaciny, niemieckiego i francuskiego języków, ale był „praeterea gratiosissimus excultor classis primae”: całkiem szkole oddany. Liczba uczniów nagle zmalała. Retoryka miała ich 3, syntaxis 8, gramatyka 7, infima 9, proforma 28: było wszystkich 55. Dla małej liczby uczniów na retoryce, a także z braku słuchaczów, nie było w tym roku oracyi na Ś.  Katarzynę i na Ś. Antoni. Zwyczajnie bowiem rodzice i krewni dzieci szlacheckich zjeżdżali się na te uroczystości, aby brać udział w popisach młodzieży. Profesorowie też dla uciechy szlachty do popisów tych wyznaczali zawsze ich synów.
 Egzamin publiczny, odbyto 18 marca 1807 r., ogłoszono promocye i rozpoczęto dłuższe wakacye, klasztory bowiem bywały wtedy zamieniane na szpitale, lub domy rekonwalescentów z wojsk w boju zostających. Promowano do klasy wyższej retorów 9, syntaktę 1, gramatyka 1, infimistów 10, proformistów 38. Udało się jednak profesorom przygotować uczniów na wypowiedzenie przemówień w dzień ś. Antoniego, które, jak widać z notatki, miewali nawet i mali uczniowie: Hoc anno habuerunt orationes in festo S. Antonii generosus Dnus Joseph Skibiński orationem majorem; generosi Domini Joseph Żernicki rhetor, et Stanislaus Popiel infimista, orationes minores. Odtąd ustają mowy na Ś. Katarzynę.
 Profesorowie ci sami, uczniów zaś w r. 1808 było 6 retorów, 9 gramatyków, 14 infim., 33 proformistów. Mowa jedna na ś. Antoni. Powie-