zda się być przywiązanym do osób, które się nią aktualnie zajmują, dalszy więc los jej Opatrzności oddawszy, co do teraźniejszego Wizytator obowiązkiem sądzi godnym, iżby Profesorom, imieniem zwierzchniej nad Edukacyą krajową Władzy, sprawiedliwa wdzięczność oświadczył i do trwania w chwalebnym tym zawodzie zachęcił: na wiarę czego akt ten wizyty w protokół miejscowy wciągnąwszy, ręką moją własną podpisałem.
Szkoła bernardyńska w Warcie regularnie zaczynała rok szkolny d. 1 września, a kończyła 24 lipca roku następnego. W tych granicach mieści się i rok 1822-23, w którym pracowali ciż sami profesorowie, dwaj księża bernardyni, mając do pomocy 7 kooperatorów czyli pomocników, z uczniów w ostatnim roku pobytu swego w szkole dopełniających nauk, tamże wykładanych. Kl. II, 2 r. (syntactici) miała wtedy 3 uczniów; kl. II, 1 r. (grammatici) 9; kl. I (infima) 23; kl. wstępna (primordialis) 37, razem 79. Mowę na Ś. Antoni w r. 1822 miał Józef Zakrzyński z syntaxy; w r. 1823 Józef Radlicki, z klasy gramatycznej; w r. 1824 Erazm Radlicki; a w latach następnych: 1825 Rafał Gustowski z I klasy: w 1826 Józef Kaczorowski z kl. II.
Nowa wizyta urzędowa szkoły, to świadectwo jej złożyła:
„Zwiedzając tę szkołę w r. 1823 d, 5 lipca, w przytomności tych samych zacnych nauczycieli, o których w roku przeszłym wspomina mój poprzednik, to jest JXX. Helanczewskiego rektora i Alschera profesora, tym samym przejęty jestem szacunkiem i uwielbieniem gorliwego ich poświęcenia się nauce tak licznej szkoły, zamykającej w klasie początkowej, toż pierwszej i drugiej, wraz z kilku
