Strona:Stanisław Chodyński - Szkoła OO. Bernardynów w Warcie.djvu/8

wicie, gramatycy z syntaksystami, a poeci z retorami. Od zaprowadzenia nauki retoryki, jeden z jej szkoły miewał publicznie w kościele oracyę w uroczystość Ś. Antoniego Padewskiego, inny w dzień Ś. Katarzyny P. M. W tym roku o Ś. Katarzynie mówił panegiryk Ignacy Mokrski gramatyk, a o Ś. Antonim Antoni Łączkowski z klasy poetyki.
 W r. 1880 zaprowadzona Sodalitas Mariana. Uczniowie do niej należący stanowili oddział bractwa miejscowego Niepokalanego Poczęcia N. M. P. i wpisywano ich w oddzielną księgę, gdyż mieli własnych obieranych urzędników bractewnych.
 Na sesyach profesorskich zapisywano wydalonych i karanych za większe występki, z których widać, że i doroślejsza młodzież do szkoły uczęszczała, wtedy bowiem na lata uczniów nie było żadnych przepisów. Na niektórych spisywano wyrok wydalenia, np. na jednego co burdy robił po domach, raniąc kijem w kłótni przeciwników swoich.
 W roku 1801 ciż sami profesorowie byli, co w roku przeszłym. Uczniów na retoryce 4, na poetyce 5, na syntaksie 11, z tych jeden poszedł do wojska i zginął; na gramatyce 18, infimistów 23, proformistów 39. Mowy w uroczystości powyżej wymienione mieli: Antoni Strzeszewski z poetyki i Wincenty Krąkowski z syntaksy uczniowie.
 Ciż sami profesorowie byli i w roku 1802, uczniów zaś na retoryce 7, poetów 4, syntaktystów 11, gramatyków 21, infimistów 28, proformistów 32. Szymon Milewski retoryk i Wojciech Chmieliński syntaksyta wypowiedzieli mowy w święta jak wyżej.
 Na kapitule zakonnej w Piotrkowie odbytej 1803 roku, pozostawiono dawnych profesorów na miejscu, bo z korzyścią pracowali. Mieli retorów 12,