Ta strona została uwierzytelniona.
WĘDROWCY SNÓW
Któż nas wodzi, któż nas wodzi
Poprzez złudzeń piach,
Kto nam każe zawsze brodzić
W mgłach i łzach i snach?
Któż nas dał, by wydrzeć, ziemi,
Któż to wyśnił nas?
Czem jesteśmy — zawieszeni
Wśród ruchomych gwiazd?
Któż nas zaklął w przemijanie
Mocą niemych słów,
Byśmy byli wędrowcami
Niezmierzonych snów?
Bory wieków szumią głucho
Pieśń zgonów i żyć...
Któż nas miecie zawieruchą
W wieczność — w pustkę — w nic?
