Strona:Stanisław Czycz - And.djvu/68

spać” — mówił jakiś męski głos — „co pan wyprawia, czy pan oszalał? Panie, ściany drżą; czy mam iść po portiera?”, And podszedł chyba do tych drzwi: „czy pan jest może kobietą? Strasznie jestem spragniony miłości a moja żona uciekła mi do szafy”; głos zza drzwi nie odpowiedział; And wrócił pod szafę: „no tak. To sobie teraz może porozmawiamy — Czy ty... czy się kiedy w jakiejś kochałeś?”
 — Wyprostuj szafę.
 — Powiedz, czy się kochałeś.
 Zaśmiałem się. On:
 — I aż tak bardzo?
 — Może.
 — I co?
 — I co?
 — I co.
 — Słyszałeś.
 — A może jeszcze coś, coś oprócz śmiechu, może pozostało?
 — Może.
 —
 —
 — Lubisz grać w pokera?
 — Lubię grać w pokera.
 — Trzeba.
 — Przypuszczam
 — A „sztuki piękne”?
 — A „sztuki piękne”?
 —
 —
 — A religie?
 — A religie?