Strona:Stanisław Karwowski - Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego T2.pdf/113

się zjazd słowiański, spotkał się po raz pierwszy z przyszłym swym współzawodnikiem, Mierosławskim.
 Z Pragi udał się do Wrocławia, gdzie, pełniąc obowiązki nauczyciela domowego w pewnym zamożnym domu obywatelskim, znów pilnie przykładał się do studyów matematycznych. Później uczył się różnych słowiańskich języków w Pradze, wreszcie zapisał się na uniwersytet w Berlinie. Po ukończeniu nauk wstąpił do gwardyi artyleryi i dosłużył się stopnia podporucznika. W r. 1850 objął wykłady w założonej przez Mierosławskiego szkole wojskowej w Paryżu i w tymże roku wziął udział w wyprawie Garibaldiego na Neapol.
 Następnie został profesorem w szkole wojskowej w Genui, a potem w Cuneo. O ile Mierosławski, który był pierwszym dyrektorem tej szkoły, nielubiany był od profesorów i uczniów, o tyle Langiewicz jako profesor matematyki i artyleryi miał sympatye całej szkoły za sobą.
 Przekonany, że ruch, rozpoczęty w Warszawie, musi skończyć się powstaniem nad Wisłą, zakupił za pieniądze, nadesłane z Królestwa, w listopadzie 1862 r. 4000 karabinów pruskich, które kazał przerobić na perkusyjne. Następnie wspólnie z Ćwierciakiewiczem kupił za pośrednictwem kantoru Bonfort'a 3987 dalekonośnych sztućców za 180,000 franków i wysłał je do Wiednia i Gothy, skąd miały być dostawione na plac walki.
 W końcu roku 1862 doszła go nominacya komitetu centralnego w Warszawie na wojennego naczelnika województwa sandomirskiego. Wybrał się więc Langiewicz w drogę, po wielu trudach i niebezpieczeństwach przedostał się przez granicę austryacką i w dzień wybuchu powstania stanął na czele oddziału pod Szydłowcem. W cztery dni później, korzystając z bezczynności generała Uszakowa, pomaszerował do Wąchocka i stąd, dnia 26 stycznia 1863 r. mając tymczasowo tylko ustnie powierzone sobie także naczelne dowództwo nad wszystkiemi siłami województwa krakowskiego, wydał odezwę do mieszkańców tegoż województwa, wzywając ich do formowania oddziałów.
 Potyczki pod Bzinem, Wąchockiem, Staszowem, Małogoszczą i Pieskową Skałą zwróciły na niego powszechną