Ta strona została przepisana.
w powiecie średzkim: 63 wł. Polaków, 31 Niemców, 98 własności polskich, 34 niemieckich,
w powiecie śremskim: 57 wł. Polaków, 24 Niemców, 90 własności polskich, 26 niemieckich,
w powiecie szamotulskim: 30 wł. Polaków, 24 Niemców, 60 własności polskich, 45 niemieckich,
w powiecie szubińskim: 22 wł. Polaków, 41 Niemców, 38 własności polskich, 53 niemieckich,
w powiecie wągrowieckim: 57 wł. Polaków, 30 Niemców, 92 własności polskich, 34 niemieckich,
w powiecie wrzesińskim: 43 wł. Polaków, 24 Niemców, 69 własności polskich, 28 niemieckich,
w powiecie wschowskim: 19 wł. Polaków, 32 Niemców, 40 własności polskich, 53 niemieckich,
w powiecie wyrzyskim: 10 wł. Polaków, 46 Niemców, 14 własności polskich, 52 niemieckich.
| Razem | 758 | właścicieli | Polaków, |
| 863 | „ | Niemców, | |
| 1287 | własności | polskich, | |
| 1123 | „ | niemieckich |
Po trzechletniej tedy przerwie, dnia 18 grudnia 1865 r. odbyło się znowu walne zebranie Centralnego Towarzystwa Gospodarczego. Prezesem obrano Hipolita Cegielskiego, który, chociaż rolnikiem nie był, jednak jako założyciel fabryki maszyn rolniczych, bardzo się gospodarstwu zasłużył, a przytem ogólny posiadał szacunek. Do zarządu wstąpili prócz niego: Stanisław Kurnatowski, Walery Mroziński, Maksymilian Jackowski, Mieczysław hr. Kwilecki, dr. Zygmunt Szułdrzyński, Bogusław Łubieński, Anastazy Radoński i Kajetan Buchowski.[1]
Nowy Zarząd centralny rozpoczął czynności od uregulowania stosunku pomiędzy Centralnem Towarzystwem
- ↑ Swinarski W. Dr. Centralne Towarzystwo Gospodarcze i Kółka włościańskie. Wydanie jubileuszowe Dziennika Poznańskiego z r. 1909. Księga Jubileuszowa Centralnego Towarzystwa Gospodarczego. Poznań 1911.
