egzaminu dojrzałości, a 1842 doktoryzował się w Berlinie. Odtąd przez lat 26 był lekarzem i prawdziwym opiekunem mieszkańców Wrześni.[1]
Dnia 1 października umarł w Lesznie dr. Jan Metzig, nieustraszony i niestrudzony szermierz sprawy polskiej. Urodzony 20 maja 1804 r. w Skwierzynie nad Wartą, gdzie ojciec jego był burmistrzem i sędzią (od r. 1808 adwokatem przy sądzie powiatowym w Międzyrzeczu) z matki Wilhelminy v. Kottwic, ukończywszy nauki gimnazyalne, poświęcił się medycynie i po złożeniu egzaminów został lekarzem wojskowym w Lesznie. Za pismo Ubiór żołnierza otrzymał od króla pruskiego order Orła Czerwonego, a od cara Mikołaja pierścień z brylantami. Król mundurów wojska polskiego odmieniono wedle jego pomysłu.
Wypadki r. 1848 przejęły go wielką boleścią, bo, chociaż Niemiec, dobrze życzył Polakom. Bitwa pod Książem i okrucieństwa landwery pruskiej tak go zniechęciły do służby w wojsku pruskiem, że zażądał dymisyi.
Po powrocie do Leszna doznał wiele przykrości od własnych rodaków, którzy dom jego oblegli, okna powybijali, a nawet do niego samego strzelali.
Nie odstraszyło go to od działania na korzyść narodu polskiego, do którego pierwsza jego żona, z domu Zaborowska, należała. Ciągle marzył o przywróceniu niepodległości Polski i liczne w tym przedmiocie wydawał broszury, zwracając się do narodu niemieckiego, do króla pruskiego i do Napoleona III, w którym przedewszystkiem pokładał nadzieje.[2] Rozczarowanie jego było wielkie, gdy w r. 1863 Napoleon po niefortunnem wystąpieniu w sprawie Polaków,
- ↑ Żychliński T. Kronika żałobna.
- ↑ Broszury jego: Worte der Versöhnung an die Bewohner des Grossherzogthums Posen. Lissa 1848 Noch ein paar Worte über das Grossherzogthum Posen, gerichtet an die Zeitgenossen. Posen 1849. Suum cuique. Die rechte Antwort auf die Polen und d. gr. Zeitfrage. Hamburg 1856. Die Zussamenkunft in Warschau u. d. europäische Congress. Nachtrag zum Suum cuique. Hamburg 1861.
Die Polen-Frage im wahren Interesse Europa's im Geiste der Civilisation. Hamburg 1863.
Tactische Berichtigungen und persöhnliche Bemerkungen zu der Rede des Herrn Abgeordneten von Röder. Lissa 1849.
Viva la Pologne. Poln. Lissa 1867.
