dr. Kaźmierz Szulc, Konstanty i Władysław Dziembowscy, Erazm Zabłocki, Kajetan Buchowski i radca Kaczkowski.
Do komitetu, mającego zająć się sprzedażą akcyi, wybrano sędziego Lewandowskiego jako prezesa, Władysława Jerzykiewicza jako kasyera, dr. Henryka Szumana, Kajetana Buchowskiego, Stanisława Chłapowskiego, dr. Juliusza Aua i Antoniego Krzyżanowskiego. Postanowiono wydać 2000 akcyi po 100 talarów.
Z tych akcyi wziął Jan hr. Działyński 100, hr. Działyńska 50, R. Lemke, szewc z Gniewu 25. Abraham Zadik i W. L. Sclesinger z Kępna złożyli po 100 talarów na fundusz żelazny banku, a Jan hr. Działyński zobowiązał się dopełnić kapitału zakładowego do 200,000 talarów. On też obrany został organizatorem banku.
Dnia 8 grudnia 1872 r. weszli w skład Rady Nadzorczej Banku Włościańskiego: Mieczysław Łyskowski jako prezes, Jan hr. Działyński, Józef Fajans, Władysław Jerzykiewicz, dr. Henryk Szuman, Kajetan Buchowski, Mieczysław hr. Kwilecki, dr. Juliusz Au, ks. Augustyn Szamarzewski, Jan Palacz, książę Roman Czartoryski i Eustachy Rogaliński.
Tak więc dzięki przedewszystkiem hojności Jana hr. Działyńskiego stanęła jedna z najpożyteczniejszych i najważniejszych instytucyi naszych.
W tym samym roku, dnia 24 kwietnia Bank Bniński, Chłapowski, Plater i Spółka czyli Tellus podniósł kapitał zakładowy do 2 milionów marek. Przewodniczącym w Radzie Nadzorczej był wówczas baron Graeve z Borku, członkami zaś Włodzimierz Wolniewicz, Hipolit Turno, E. Swinarski i Ignacy Moszczeński.[1]
W tymże czasie, dnia 1 października 1872 r. powstaje bank pod firmą Potworowski, Małecki, Plewkiewicz i Spółka[2], a równocześnie Westa, Towarzystwo zabezpieczenia na życie, którego ściślejszą komisyą tworzyli dr. Henryk Szuman, dr. Rejewski i B. Leitgeber. Kapitał zakładowy wynosił 200,000 talarów.[3]
