Strona:Stanisław Karwowski - Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego T2.pdf/290

owego doświadczonego i daleko widzącego męża, usilnie nad wykonaniem tego programu przez lat 10 pracował, podając równocześnie zdrową strawę czytelnikom Kuryera Poznańskiego w licznych artykułach religijnej, historycznej, literackiej i artystycznej treści. Kuryer Poznański stał się pod jego redakcyą jednem z najpoważniejszych pism polskich.
 W latach 1872 i następnych zachowaliśmy się wobec nieprzyjemnych Kościołowi i narodowości polskiej praw i rozporządzeń nieledwie obojętni i bierni. Chodziło więc o rozbudzenie samowiedzy w ludzie i ujęcie obrony najżywotniejszych spraw naszych w systematyczne formy.
 Ku takiej systematycznej obronie nadawałyby się najlepiej wiece i dla tego też Kuryer Poznański do częstego zwoływania ich zachęcał. Wierny zaś swemu programowi, występował zawsze stanowczo przeciwko odłączeniu sprawy narodowej od katolickiej, dowodząc, iż wiara i narodowość tak ściśle są u nas spojone ze sobą, że cios, wymierzony przeciwko jednej, zadaje zarazem ranę drugiej. Żądał więc, aby wiece polskie miały katolickie znamię, i karcił ostro wszelkie zakusy tych, co religię na drugi plan usunąć usiłowali.
 Natomiast Dziennik Poznański i jego stronnicy żądali, aby wiece katolickie ograniczyły się stanowczo i wyraźnie na dziedzinę kościelną i religijną, twierdząc, że interes Kościoła nie idzie bynajmniej zawsze ręka w rękę z interesem społeczeństw, państw i narodów, na dowód czego przytaczał przykłady, z historyi oraz z najnowszych czasów, kiedy to w interesie przymierza z rządem uważano za rzecz stosowną robić wszelkie możliwe ustępstwa z wyraźną szkodą narodowości.
 Zdanie Kuryera Poznańskiego przeważyło.
 Pierwszy wiec katolicki odbył się w Poznaniu dnia 16-go czerwca 1876 r. ku uczczeniu 30-tej rocznicy wstąpienia na tron papieski Piusa XI, którego jawne i nieustraszone ujmo-