Strona:Stanisław Karwowski - Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego T2.pdf/343

Ta strona została przepisana.

„Całe społeczeństwo nasze, cała Polska cześć i wdzięczność dlań zawsze zachowa jako dla gorącego patryoty, jako dla prawdziwego magnata polskiego, który o wielkości rodu swego, jak przystoi, świadczył jedynie zacnymi, a pełnymi ofiarności czynami.”[1] Na pogrzebie jego w Kórniku wśród żałobnego śpiewu kapłanów i salwa bractwa strzeleckiego i leśniczych z dóbr kórnickich złamał miecz Władysław hr. Zamoyski, tarczę herbową Marceli Żółtowski, a pieczęć rodową książę Czartoryski.
Siostrami hr. Jana były hr. Elźbieta (ur. 1826), małżonka księcia Adama Konstantego Czartoryskiego z Rokosowa, hr. Jadwiga (ur. 1831), małżonka generała Władysława Zamoyskiego z Paryża, hr. Marya (ur. 1832), małżonka Zygmunta hr. Grudzińskiego z Drzązgowa, hr. Cecylia (ur. 1837)[2] i hr. Anna, małżonka Stanisława hr. Potockiego z Rymanowa.
„Jeżeli wspaniale i dumnie — pisał przed laty Kuryer Poznański — zarysowują się na żałobnej karcie dziejów naszych postacie ostatnich dwóch rycerzy, Tytusa i Jana Działyńskich, to złocistą aureolą pracy, poświęcenia i miłosierdzia promienieją postacie owych pięciu sióstr, wijących od lat wielu nieśmiertelnych kwiatów wieniec, który złożony zostanie na mogile wygasłego rodu.”

W r. 1880, dnia 3 kwietnia umarł syn twórcy legionów, Bronisław Dąbrowski, dziedzic Winnejgóry. Urodzony

  1. R. 1880, nr. 74.
  2. Anna z Radomickich, córka Jana, wojewody inowrocławskiego i generała wielkopolskiego i Doroty Broniszówny I-o v. Jabłonowskiej, wojewodziny rawskiej, wyszła I-o v. za Augustyna z Działynia i Kościelca Działyńskiego, starostę nakielskiego, II-o v. za Kaźmierza Gurowskiego, marszałka w. litewskiego. Sprzedała ona 8 sierpnia 1808 r. dobra Granowo, Konarzewo, Trzebaw, Wiry i „dom w Poznaniu z ogródkiem w tyle rynku naprzeciw odwachu głównego pod nr. 78” za 2 000 000 złp. synowi z pierwszego małżeństwa, Ksaweremu Działyńskiemu, senatorowi-wojewodzie Księstwa Warszawskiego, ożenionemu z Justyną Dzieduszycką. Ksawery Działyński umarł 17 marca 1819 r. w Konarzewie, a z ogromnych jego posiadłości przeszły na córkę jego Klaudyą hr. Potocką Trzebaw, Granowo, Babice i Sarbinów w taksie 1 735 802 złp 20 gr. Klaudya zmarła 8 czerwca 1836 r. w Genewie, zapisała te dobra bratu hr. Tytusowi Działyńskiemu, po śmierci którego w r. 1861 dobra Granowskie przeszły w sumie 294 053 talarór, 4 f na córkę jego hr. Cecylią, która testamentem z 15 maja 1899 r. zapisała je siostrzeńcowi, księciu Zdzisławowi Czartoryskiemu. Dziennik Poznański,. R. 51, nr. 126.