Strona:Stanisław Przybyszewski - Z gleby kujawskiej.djvu/18

Ta strona została uwierzytelniona.

prawda ustaliło w miarę, jak się to zjawisko powtarzało, ale równocześnie straciło swój uczuciowy podkład.
Człowiek pierwotny był twórcą.
I ten, który umie odtworzyć słowo w jego pierwotnem znaczeniu, umie widzieć słowo jako obraz, odsłonić tajemnicę jego genezy, który umie nową genesis i nowy obraz słowu podłożyć, ten jest twórcą.
Pierwotny człowiek, a dzisiejszy twórca, to bardzo spokrewnione i zbliżone typy.
Tylko podczas gdy człowiek pierwotny miał do rozporządzenia kilku zaledwie pojęciami, twórca dzisiejszy panuje nad niezliczoną mocą pojęć, które oczywiście powstały za pomocą metafory, pierwiastek metaforyczny zagubiły, a siłą twórcy jest właśnie to, by tym tysiącom i tysiącom pojęć dać od nowa ich obrazowy charakter, jeżeli nie historyczny, to nowy, z własnej wyobraźni stworzony.
Pierwotny człowiek odnosił wszystkie nowe zjawiska do dawniej mu już znanych obrazów i równo-