Strona:Stanisław Sedlaczek - Kilka myśli o zadaniach harcerstwa.djvu/07

największą troską było utrzymanie i budzenie świadomości narodowej przez pielęgnowanie języka, zapoznawanie z literaturą, historją, geografją — harcerstwo w programie swoim uwzględniło naukę tych przedmiotów i organizowało odpowiednie kursy względnie zachęcało do korzystania z już istniejących. Dzisiaj ten obowiązek przechodzi na szkołę, ale nawet i dziś zachęta ze strony organizacji harcerskiej będzie miała znaczenie — na ziemiach Rzeczypospolitej — Harcerstwo naogół wychowaniem umysłowem młodzieży szkolnej zajmować się nie będzie. Wychowanie moralne i społeczne zawsze wymagać będzie współdziałania harcerstwa, ale jak się ma sprawa z wychowaniem fizycznem?
 W ostatnich czasach zrozumienie konieczności uwzględnienia ćwiczeń fizycznych w programach szkolnych wzrosło. Domagamy się półgodzinnej gimnastyki codziennej, nie licząc ćwiczeń pomiędzy lekcjami i w czasie lekcji — oraz specjalnych godzin popołudniowych na gry. W porównaniu z przeszłością jest to dużo — choć bezwzględnie biorąc — śmiesznie mało: wszak programy szkolne dochodzą do 35 godzin lekcji szkolnych na tydzień — z tego zatem na ćwiczenia fizyczne wypadnie najwyżej 3 + 4 = 7 godzin, więcej nie określona narazie, ale w najlepszym razie nie większa nad 3 godziny tygodniowo ilość czasu, wypadająca jako suma ćwiczeń między- i śródlekcyjnych.
 Przewaga wychowania umysłowego nad fizycznem jest wciąż jeszcze przerażająca.
 Ale gdyby chociaż tych 10 godzin można było ćwiczeniom poświęcić! Kto je poprowadzi? Nietylko wykwalifikowanych, ale nawet coś trochę znających się na tych sprawach ludzi jest w Polsce bardzo mało. Dla Harcerstwa zatem, jako instytucji społecznej, pozostanie na długi szereg lat pole pracy bardzo wielkie. Harcerstwo przedewszystkiem musi się zatroszczyć o wyszukanie i wyszkolenie specjalistów do gimnastyki i gier i w ten sposób poprzeć usiłowania władz szkolnych. Z drugiej strony musi Harcerstwo dać młodzieży sposobność uzu-