Strona:Stanisław Vincenz - Na wysokiej połoninie Pasmo I.djvu/577

katusz — więzienie
kapczury — onuce
kaszyca — tama lub podmurowanie z kłód
kiczera — grzbiet lesisty
kiedra — limba
kieptar — rodzaj serdaka, kożuszka
kierma — ster do prowadzenia daraby (tratwy) na Czeremoszu
kiermanycz — prowadzący darabę
kieron — kierownik
klabuka, klabuczka — kij, kijaszek
klit — komora
kłańce — kły, zęby
kłańcasty, kłańczasty — zębaty
knoroz — knur
koliba — szałas pasterski na połoninie
kołesznia — stajnia
korsz — chleb z kukurydzianej mąki
kosyca, kosyczka — kwiatek
kotiuha — pies
kosziera — zagroda dla owiec
kresania — kapelusz męski z szerokim rondem
kris — strzelba krzesana (skałkowa)
kruhlek — taniec w koło
kryminar — kryminał
kukuce — małe chleby-bułki rozdawane dzieciom za dusze zmarłych
kulesza — mamałyga, potrawa z gotowanej na gęsto kukurydzianej mąki lub kaszy
kurman — powróz

lelio — ojczulek, tatuś
Leśna — złowroga boginka wysysająca krew z mężczyzn
Liedczyna — Polska
ledski, lecki — polski
liżnyk — gruby wełniany koc

ładosze — dłonie
łaja — stado wilków
łapiduchy — sanitarni żołnierze (powszechne w całej dawnej Galicji)
łata — pogardliwa nazwa dla surdutowców, miastowych ludzi
łegiń — młodzieniec, junak, zuch

madrygan — korzeń wilczej jagody
mandatoria — urząd mandatora (austriackiego komisarza)