Strona:Stanisław Vincenz - Na wysokiej połoninie Pasmo III.djvu/553

hodyna — burza, niepogoda
hołowycia — źródło
Hospody — Panie Boże!
howoryty — rozmawiać
hraj abo hroszi widdaj — graj albo oddaj pieniądze
hrom — grzmot, piorun
hruba — piec
huk — wodospad
huzycia — tyłek
huzyczny — tylny, tyłkowy

jałownia — jałowe bydło
jarmurka — jarmułka
jingełe — chłopiec, młodzieniec (żyd.)
Jurij św. — święty Jerzy

kaluch — brzuch
karbować — notować dla pamięci
karby — znaki dla obliczeń
kaszyca — drewniana tama broniąca brzegu od powodzi
katrafoja — krzew
kiczera — lesisty grzbiet
kiedra — limba
kierma — ster tratwy
kiermanycz — sternik tratwy
kiepełe — główka (po żydowsku)
kieptar — rodzaj serdaka z rękawami
kleć — komora
kłopotnik — ktoś, kto ciągle martwi się i kłopoce
knur — wieprz
koliba — szałas pasterski na połoninie
kopylęta — dzieci nieślubne
kostrubaty — kosmaty, kostropaty
kosziera — zagroda dla owiec
krajsamt — urząd powiatowy
kresania — kapelusz męski z rondem
kris — strzelba krzesana
kryha — kra
kryminar — kryminał

lecka, lacka strona — polska, północna strona Czarnohory
lęcznie — strasznie
leża — choroba obłożna
liżnyk — gruby koc wełniany
lubaska — kochanka
lubietka — kochaniątka

łaja — stado wilków
łegiń — młodzieniec, junak, zuch
łusznica — łuczywo