Strona:Stanisław Vincenz - Na wysokiej połoninie Pasmo III.djvu/554

madrigan — korzeń wilczej jagody
mandator — urzędnik austriacki
manta — okrycie, płaszcz
marżyna — bydło (krowy i owce)
mencz — człowiek (żyd.)
molfa — czary
molfar — czarownik
monach — mnich
most — pomost, podłoga
motuzek — sznurek
mownia — grzmot
mraka — mgła
mudrahełyk — mądrala
myrno — spokojnie
myròm — pokój z wami (pozdrowienie huculskie)

nabuwać się — bawić się, cieszyć
nabuwanie — nabawienie się
nabutok — zabawa
naj — niech tak będzie
nasłania — czary („nasyłane“ przez czarownika)
nebylica — bajka, opowiadanie nieprawdziwe
nechar — brud
neneczka, nenia — mateńka
niawka — rodzaj niesamowitej rusałki
nie do nawuki — nie do nauki (wymowa lokalna)
nieduha — słabość, choroba
nieuroku — żeby nie urzec
nygura — mgła
nypać — zaglądać wszędzie

obertyn — odesłanie czarów magicznych temu, co je nasłał
obuzdać — okiełznać, zakładać uzdę (przypis Autora)
omkno — mdlejąco

pan-otczyk — ksiądz
panouje — panowie (wymowa lokalna)
pantrować — pilnować
Parma — nazwa pułku austriackiego Parmaregiment, w którym służyli Huculi
pełkocący głos — ledwo dosłyszalny
peredewoża — przywódca
perekinczyk — renegat
pętak — rodzaj serdaka
Petro (przed Petrem) — przed dniem św. Piotra
pępkowy gazda — gazda z dziada pradziada