Strona:Stanisław Vincenz - Na wysokiej połoninie Pasmo II Księga I.djvu/133

znane. Jak mu się wydawało, nie niemieckie, wcale nie dyrektorskie.
 Po kawie zrobiło się cieplej. „Prędzej, prędzej“ — a wcale nie mieli ochoty wstawać, ani mówić o drzewie. I chociaż księdzowa oddaliła się, oni wszyscy zbliżyli się, znali się lepiej. Dyrektorowie czuli się w domu, dopijali jeszcze wodę burkucką, szumiącą pianą z soku malinowego, a stary Husarek zrzędził bez złości:
 — Używamy tu sobie jak gdzieś w Bad Gastein, a sprawa nie idzie naprzód.
 Foka uspokajał:
 — Nasi rębacze czuwają za nas, rąbią tak prędko, jak nikt na świecie.
 Przecie stary dyrektor zaglądając do notesu, tłumaczył coś Foce i niezwłocznie Zaryga, aby okazać się niezbędnym, pochopnie tłumaczył każde słowo niemieckie, przeszkadzając raczej, niż pomagając. Mówili jeden przez drugiego:
 — Wir haben einen alten Förster — mamy starego leśniczego na Bukowinie, rodem ze Śląska, był u arcyksięcia, nazywa się Kolisko, przyszlemy go wam dla kontroli wyrębu, tempa i odbioru. Wir können nicht immerfort herkommen — my nie możemy tu ciągle przyjeżdżać. — Tak nawarstwiali pracowicie przekładaniec niemiecko-polski.
 Foka grzecznie lecz twardo odparł po niemiecku:
 — Niech stary pan leśniczy dobrodziej zostanie w lesie panów, niech się nie fatyguje. Ja oddam sam drzewo w Kutach, w Czerniowcach czy w Gałacu, jak umówione. Proszę jechać zaraz na butyn, zobaczycie, zrozumiecie od razu.
 — A cóż macie przeciw panu Kolisko?
 — Nic, ale w swoim lesie ja sam kontroluję.
 — Przecież ktoś musi zobaczyć.
 — Proszę, jedźmy choćby zaraz, noce jasne teraz, konie czekają. Prędzej to prędzej.
 Foka wstał, baron zachichotał:
 — Wilków nie ma.
 Dyrektor Husarek krzywił się na dowcipy, tymczasem dyrektor Mandl jakoś nie bardzo popierał leśniczego, za to nieco nieśmiało, zawsze zwięźle — chłodno, proponował Mechla Sandera, starego drzewiarza z Czerniowiec, aby dojeżdżał i zdawał relację dyrekcji o stanie wyrębów, o ryzach i o wodzie. Foka odpalił.
 — Jeśli chcecie prędzej, to na nic, Mechel za stary i dycha-