Strona:Stanisław Vincenz - Na wysokiej połoninie Pasmo II Księga I.djvu/606

carynka — łąka kośna
chejrem — przekleństwo
chitar — granica
chochłaty — rosochaty, czubaty
chochoł — okrągły wierzchołek górski zalesiony
chołosznie — spodnie
choromy — sień
chram — święto kościelne, odpust
chudoba — bydło
chwoja — gałęzie choiny
cugary — robotnicy zwożący drzewo z portaszu na mygłę
cyćka — pierś
czeladź (czeled) — kobiety
czemny — grzeczny, zacny, miły
cziczka — cacko, zabawka, kwiatek
czuży — obcy
czużyna — obczyzna
czyhra — krzaki, gąszcze

daraba — tratwa
delorny — wspaniały
detyna — dziecko
diak — śpiewak cerkiewny
diedyk — ojczulek
do cotu — dokładnie
dornienka — rodzaj nowomodnej siekiery
doubnia — młot leśny drewniany
dranica — długie gonty ciosane siekierą
drymba — drumla
duka — bogacz ze starego roku
duma — myśl
durijka — szaleństwo
dychanie — stworzenie
dymało — upiór w kształcie pęcherza
dżega — kora i gałęzie pozostałe po korowaniu
dziaukać — ujadać
dzieńdziora — ziele górskie
dzieńdziorzysta — zalotna
dzierżawa — państwo
dżemory — krzaki, gęstwina

egzecyrki — ćwiczenia wojskowe (z austr.)

fantie — ubranie
fiwkać — świstać
flega — błoto
fłojera — rodzaj wielkiej fujarki
foszkać — prychać jak kot
fudryga — więzienie
füres, fyrys — tartak

gaura — legowisko niedźwiedzie