gleg — podpuszczka do robienia sera
głuchman — głuchy
grażda — chata obronna
grendżoły — rodzaj sań
gruń — pagórek
gudzuła — żuk
gugla — peleryna weselna
haba — fala
haczi — spodnie
hać — tama na potoku wraz z zastawą (zob. zastawa)
hałakać — pokrzykiwać
haman — święto żydowskie, rodzaj karnawału (podczas którego przebierano się za biblijnego Hamana)
hatar — przełożony nad tamą, kierownik spławu
haukać — szczekać
hodowaniec — przybrany syn
holukać — nawoływać
hołowyca — źródło szczytowe
homon — echo, odgłos
horiwka — gorzałka
Hospody — Panie Boże!
hroszi — pieniądze
huk — wodospad
huślanka — rodzaj jogurtu
huzycia — tyłek
hużwa — powróz z łyka
jaruga — mały jar, parów
jojkać — wołać „joj“ (czyli „oj“)
jordan — obrzęd święcenia wody w święto Trzech Króli (w Kościele wschodnim i greckokatolickim)
kałabania — zagłębienie napełnione wodą
kapliwiec — potoczek lub źródełko cieknące kropla za kroplą
karczuhy — sanki
kaszyca — drewniana tama broniąca brzegu od powodzi
kiczera — lesisty grzbiet
kiedra — limba
kieptar — rodzaj serdaka z rękawami
kierma — ster daraby (tratwy)
kiermanycz — sternik daraby
kieron — kierownik
klauza — zapora na potoku, którą się otwiera, gdy się spławia drzewo
kleć — komora
kluczka — haczyk drewniany, zaczepa
kłapania — spiczasta czapka futrzana
Strona:Stanisław Vincenz - Na wysokiej połoninie Pasmo II Księga I.djvu/607
Ta strona została skorygowana.
