Strona:Stanisław Vincenz - Na wysokiej połoninie Pasmo II Księga I.djvu/608

kływa — niezalesiony szczyt
koliba — szałas z okrąglaków
korniagi — grube korzenie
korobka — pudełko słomiane na krupy
koromysło — rodzaj jarzma do noszenia wiader na plecach
korsz — rodzaj chleba z kukurydzianej mąki
kosyczki — kwiaty, którymi dziewczęta zdobią włosy
kosziera — zagroda dla owiec
kowbur — zagłębienie w rzece lub potoku
kresania — kapelusz z wielkim rondem (z „kresami“)
kropiwa — pokrzywa
kruhlek — taniec w koło
kujawa — pustkowie
kukuryczyć się — pysznić się jak kogut
kulesza — mamałyga, potrawa z gotowanej na gęsto kukurydzianej mąki lub kaszy
kurbało — źródło
kutia — potrawa wigilijna (z maku, pszenicy i miodu)

lapotać — chlapać się, wydawać dźwięki podobne do chlapania
latornica — kobieta lekkich obyczajów
lecki (lacki) bok — „polska“, tj. północna strona Karpat
lepiotać — bełkotać, mówić niewyraźnie
leśna — złowroga boginka wysysająca krew z mężczyzn
lęcznie — strasznie
liżnyk — gruby koc wełniany
lubas — kochanek
lustro-załuda — lustro, które łudzi, pokazuje co innego

łaba — łapa
łandać — wałęsać się
łata — pogardliwa nazwa dla surdutowców, miastowych ludzi
łełyk — nietoperz
łewada — 1. łąka 2. stado wilków
łodwa — gruba deska
łomagi — pogruchotane gałęzie
łusznica — łuczywo

macha — to nic, głupstwo
machem — jak najprędzej
maćkoła — gęste błoto
madrygan — korzeń wilczej jagody
mandatoria — urząd mandatora (austriackiego komisarza)
manta — rodzaj grubej wełnianej peleryny
migi — sztuki, grymasy diabelskie