Strona:Stanisław Vincenz - Na wysokiej połoninie Pasmo II Księga I.djvu/611

sałamacha — byle jakie jedzenie, mieszanina, groch z kapustą
sapina — rodzaj haka na drewnianym stylisku, podobnego nieco do kilofa, używanego do ściągania kłód
sarsama — narzędzia
sczeznyk, szczeznyk — czort leśny
skusywnyk — arnika
Sława Isu — niech będzie pochwalony Jezus Chrystus
smereka — świerk
sopiałka (sopiwka) — fujarka
spuzar — gospodarz koliby w butynie
staja — chata pasterska na połoninie
starszy brat — przewodnik chóru kościelnego
straszny Sąd — Sąd Ostateczny
sumno — smutno
sus — krótka siekiera
suszenice — suszone owoce
syhła — nieprzebyty las
sykmanycz — pomocnik kiermanycza
syta — napój z miodu, miód sycony, pitny
szandary — żandarmi
szarapatka — przybłęda z miasta
szłapak — pokraka
szodowy sos — sos z wina, żółtka, cukru i wody
sztoubur — pień odziomek
szymbałe (szimbałe) — zagadka

ślad ukraść — sprawić, aby ślad urwał się nagle, tj. aby nie można było dalej iść po tropie, np. przechodząc przez potok (wyrażenie myśliwskie)
ślipanka — kaganek, lampka łojowa

talba — człon daraby
tarnica — siodło drewniane
tołoka — 1. pastwisko 2. wspólna praca zakończona zabawą
tuha — tęsknota
tuhy rok — głodny rok, głód
turszieki — krzaki
tyble — kołki

udzierżek, bez udzierżku — bez zatrzymania
ugodnik, ugodnica — osoba święta, wybraniec Boży (w Kościele wschodnim)
ułogi, ułohy — zbocza, terasy
ustawki — wyszywki na koszuli

warko — niebezpiecznie, groźnie
watah — baca