Strona:Stanisław Vincenz - Na wysokiej połoninie Pasmo II Księga II.djvu/573

dychanie — stworzenie
dymało — upiór w kształcie pęcherza
dziaukać — ujadać
dżiga — ptak (sójka)

felwarter — zarządca
festunek — budynek warowny
flega — błoto
fłojera — rodzaj wielkiej fujarki
fosznąć — prychać, parskać

gaura — legowisko niedźwiedzia
gesztele — rodzaj stojaków lub podstaw na strzelby
gleg — podpuszczka do robienia sera
głuchar — człowiek głuchy
gogodze — brusznice
gotur — głuszec
grażda — chata obronna
grys — otręby
gudzula — tutaj: — giez koński
gugla — biała sukienna peleryna weselna

Habt Acht! — baczność!
haczi — spodnie
hać — tama (drewniana) na rzece
hadała — myślała
hadka — myśl
hadyna — żmija, gad
hała-drała — w nogi
hałaj-bałaj — nuże, czym prędzej
hałakać — pokrzykiwać
hatar — dozorca tamy
haukać — szczekać
hoden — zdatny do czegoś
hodować — (także) karmić, zapraszać
hodowaniec — przybrany, adoptowany syn
hodowanstwo — powszechna w górach forma adoptacji
hodyna — niepogoda, ulewna burza
holukać — nawoływać
hołosyła — płakała
hołowyca — źródło szczytowe
hołubci — potrawa: gołąbki z kaszą kukurydzianą
homon — echo, odgłos
homoniło — rozlegało się echem
Hospody — Panie Boże!
hruba — piec
hudiła — dźwięczała, huczała