Strona:Stanisław Vincenz - Na wysokiej połoninie Pasmo II Księga II.djvu/574

huślanka — rodzaj jogurtu
huzycia — tyłek
hużwa — powróz z łyka służący np. do łączenia dwu kołków w płocie

jabłuszko — rodzaj tortury
jafiny — zob. afiny
jelny — dostojny, to samo co: pupkowy gazda
jurienka — kwiat wiosenny, rodzaj jaskru
juszka — zupa z krwi

kabacze — jamy, wyboje
kabzan — bogacz (od kabzy)
kachtanka — rodzaj kamizelki
kaczan — objedzona kolba kukurydzy
kaluch — brzuch
kałaj — nędzarz
karby — znaki dla obliczeń (zakarbować — zanotować dla pamięci)
karnis — gzymsik ozdobny
katrafoja — krzew
kernyca — źródło (kernyczka, kernyczeńka — zdrobniale)
kiczera — grzbiet lesisty
kiedra — limba
kieptar — rodzaj serdaka, kożuszka
kierma — ster do prowadzenia daraby (tratwy) na Czeremoszu
kiermanycz — prowadzący darabę
kieron — kierownik
klicz — wołanie
kluczka — haczyk drewniany
kłańcaty — zębaty
knuryk — młody wieprz (także: żartobliwa nazwa kleryka)
kokor — jakaś roślina
koliba — szałas pasterski na połoninie
kołesznia — stajnia
komasznia — stypa (uczta pogrzebowa połączona z zabawą)
komysze — gęstwiny
korobka — koszyczek
kosar — kosiarz
kosyca, kosyczka — kwiatek
kosziera — zagroda dla owiec
kresania — kapelusz męski z szerokim rondem
kris — strzelba krzesana
kruhlek — taniec w koło
kryminar — kryminał
kuczma — czapka futrzana
kukuce — małe chleby-bułki rozdawane dzieciom za dusze zmarłych