Strona:Stanisław Vincenz - Na wysokiej połoninie Pasmo II Księga II.djvu/577

puszkar — strzelec, rodzaj policji złożonej z ludzi miejscowych
pysznosraka — samochwała, zarozumiały

rachmanny — łagodny, miłosierny
Rachmanowie — doskonałe istoty, dobre duchy, pośrednicy między niebem a ziemią
rachmańskie święto — święto Rachmanów (sześć tygodni po Wielkiejnocy)
ragasz — droga, którą ściąga się drzewo na dół lub którą chodzą owce
rakwa — drewniane okrągłe pudełko na masło lub bryndzę
razować — pościć (jeść raz na dzień)
retizy — łańcuszek ozdobny z klamrami
rewasz — deseczka z karbami używana do obliczeń
rewkać — krzyczeć, hałasować
routa — oddział straży
rozihry — ludowe święto wiosenne
Rusałym — Jerozolima
rypać — trzaskać (drzwiami), rozbijać się
ryskal — rydel
ryza — 1. drewniana rynna z kloców do spuszczania ściętego drzewa w butynie
 2. ubranie księże lub świętych na bizantyjskich obrazach
Rzeka — Czeremosz

sapa — motyka
sczeznyk, szczeznyk — czort, duch leśny
skapłonenyj — impotent
skit — niewielki klasztor
słoboda — swoboda
słotennyk — ptak zapowiadający słotę
smereka — świerk
sołodenkij — słodziutki
Spas — Zbawiciel
spoprzeczyć — sprzeciwić się
spuzar — gospodarz koliby w butynie, przygotowujący posiłki
staja — chata pasterska na połoninie
starygan — staruch
swołok — drewniana belka pod powałą
syhła — nieprzebyty las
Syrojidy — mityczne podludzkie istoty
szandar — żandarm
szpurnąć — rzucić, cisnąć
sztudernie — majsternie
sztuderować — majstrować, wymyślać coś
  — czubaty