biorąc asumpt z sejmowego kazania Skargi, „w którem okazował, że posłowie nie należą (do rządzenia rzpltą), jeno do trybutu“ (uchwalenia podatków), i z drugiego kazania Skargi przy otwarciu zjazdu wiślickiego z początkiem sierpnia, „w którem Skarga pobudzał ad cimle belium, uczynił potem inwektywę, ukazując to, że wygnania z królestwa, jako proditores patriae, contemtores legum godni byli“[1]. Marszałek rokoszu Janusz Radziwiłł „nie affirmował mowy p. Stadnickiego... puszczał ten cuch panom Katolikom, żeby nie rozumieli, że on to czyni z inwidyi przeciw nim. Wzięli ten artykuł przedsię Katolicy. O Jezus! jakie urągania... ledwieby ewanielik albo największy jaki heretyk śmiał mówić... Bronił ich i dosyć szeroce, że nie mają im być prawa łamane, pan Stadnicki Jędrzej, pomagał mu pan Malczyński i pan Stanisław Zaręba i innych kilka, na których ustawiczne aklamacye były“. Dyabeł-Stadnicki wrzasnął na Jędrzeja: „żeś ty niecnota, gdy nie chcesz ze mną równo dobrego ojczyzny i nie jest równy mi. Nie mógł1 na to nic odpowiedzieć pan Jędrzej dla ustawicznej aklamacyi i tak stanął ten artykuł o Jezuitach... Rozjechali się zmrokiem, ożywając się z tem niektórzy, że ten artykuł o Jezuitach jeszcze się odmieni“[2].
Osobne poselstwo wręczyło gravamina rokoszowe królowi 13 września 1606 r. w Wiślicy, gdzie 38 senatorów, moc rycerstwa zawiązało konfederacyę przy królu przeciw rokoszowi sandomierskiemu[3].
- ↑ Według diariusza zjazdu sandom. dnia 1 września 1606 „Pan Grorajski, gdy mówiono de avticulo o Jezuitach on mówił. Skarga w Wiślicy na kazaniu wołał: rycerstwo zacne pobijcie, co są pod Sandomierzem, wygubcie je ferro et flamina Bibl. Ordyn. Krasiń. IX—XII. 86.
- ↑ Mskr. Bibl. Ossol. nr. 168, str. 513. „Tandem zgodzili się na artykuły, pluralitas praevaluit, bo się siedmnaście województw na nie zgodzili, alterkacyi było dosyć o Jezuity“.
- ↑ Rokosz i konfederacya są dowodem wadliwej konstytucyi państwowej, radykalnem lekarstwem na choroby, których wadliwa kon-
