pują przymiotniki: miechowski, biskupski, sierocki, stolarski, milkucki, podobnie jak w języku ludowym słyszymy dziś jeszcze: bogucki (Bogucice), gierałtowski (Gierałtowice), katowski (Katowice), niedobecki (Niedobczyce), szopieński (Szopienice). Pewne odchylenie stanowią: tarnowiecki (VIII 261, 288) do Tarnowskich Gór i rokitnicki (II 310) do Rokitnicy. Obok tarnowiecki mamy też: górski (VII 356).
W. 39 pijuskę — czarną, okrągłą czapeczkę aksamitną, biret; tak samo nazywa ją poeta III 33, ale w I 574 i Pam. szkolarza miech. 122 aksamitką; biret księży nazywa kwadratem VI 514.
W. 40 stós — Bonczyk stale wyraz ten przegłasza (I 527, II 87, V 72, VII 19).
W. 41 gromadę — zgromadzenie, w tym wypadku nie gminne, jakby się mogło zdawać, lecz parafjalne, dlatego przewodniczy Rektor, a nie sołtys.
W. 44 szczyptem — Bonczyk używa tego rzeczownika jako męskiego, dlatego dopełniacz l. mn. brzmi: szczypet (Echo z więzienia 38).
W. 50 Opolskiemu Rządowi — rejencji opolskiej; taksamo I 389, 433, 531, IV 578, VI 363, 365. Góra Chełm. I 318, V treść. Natomiast w IV 520 nazwano zarząd gminny rządem miechowskim, a VI 554 jest mowa o rządzie biskupim, czyli o kurji wrocławskiej.
W. 54 tylnia ława — Bonczyk używa formy: tylni np. z ławy tylniej I 134, obok tylny w II 106: w tylnej części dzwonnicy.
W. 56 „Garnuszek” — i „Marcinek” są przydomkami Marcina Żyły, po miechowsku zaś mówiąc: przycinkami, w „Panu Tadeuszu” imioniskami. Nieco inne znaczenie nadaje temu wyrazowi Bonczyk w VII 302: „lecz pan Bienek, mając na pogotowiu dla kmosia przycinek, rzecze” —, ale właśnie Bienek odzywa się tam ironicznie. Marcin Żyła poza ks. I 55— 224 w poemacie już nie występuje. Przydomki mają jeszcze Tomek Kortyka, Markucik, Franek Łaszczyk i i.
W. 58 możno — może; wyraz ten charakterystyczny dla języka Bonczyka, występuje u niego poraz pierwszy w przekładzie „Obchodu wiosny” Klopstocka w. 24; w pierwszem wydaniu Star. Kościoła Miech, pojawia się 23 razy: I 58, 147, 359, 467, II 285, III 28, 89, 363, 392, IV 50, 199, 568, V 114, 117, VI 126, 475, 504, VII 481, 570, 587, VIII 59, 275, 282, z któ-
Strona:Stary Kościół Miechowski.djvu/238
Ta strona została przepisana.