skim w sąsiedztwie Miechowic (p. obj. I 66), Włoszczyce lub Woszczyce — wieś w pow. pszczyńskim, Moszna (Moschen) — wieś w pow. prudnickim, od 40 lat główna siedziba Tiele-Winklerów, Palowice — wieś w pow. rybnickim, Łagiewniki — wieś w pow. świętochłowickim, przedtem bytomskim, Sieroty — wieś w pow. gliwickim (p. obj. I 413), Orzesze — wieś w pow. pszczyńskim (p. obj. I 401).
W. 433 z lekarzem — drem Meiselbachem (p. obj. II 367 i 412).
W. 435 Jechał aż do Anglji — p. obj. II 412.
W. 438—440 — Wiadomości niedokładne, gdyż Winkler (p. obj. II 412) nie umarł ani w Trieście, ani w Lublanie (Laibach), lecz w Postojnie.
W. 447 Nie wierzono, że umarł — p. obj. II 412.
W. 463 kościelny Michalski w komórce — drugi obok Pawła Karczmarczyka (p. obj. II 269) kościelny niższego stopnia obok głównego kościelnego, rektora Bieńka, mieszka nietyle w komórce, ile na komornem w Starym Dworze, gdyż przedtem był owczarzem, a obecnie jest karbowym na kopalni (p. VI 207— 210).
W. 465—468 — Bonczyk uwydatnia tu swoją spostrzegawczość, pamięć, a zarazem uszczypliwość w wieku chłopięcym, zaznaczoną słabiej już poprzednio, którą mu słusznie wytyka Draszczyk.
W. 476-7 otworzą do pszczół — będzie pobierał miód, p. IV 242.
W. 488 sam podpierał zdaniami — niezupełnie trafne wyrażenie; stary Boncyk godził się z koniecznością zbudowania nowego kościoła, lecz nie popierał zburzenia starego. (Por. I 478— 485.)
W. 496 uszczęśliwić — dopomóc do szczęścia przez pomoc pieniężną podczas studjów.
W. 499 mój synie— wołacz dla rymu zamiast synujak np. IV 1. Rym wszakże (powodzenie-synie) oparty na wymowie gwarowej.
W. 502 na murku — obiegającym piec kuchenny.
W. 503 kiszonego żurku — specjał górnośląski, rodzaj barszczu z żytniej mąki.
W. 507 z kroniki miechowskiej — ze wspomnień o dziejach Miechowic.
Strona:Stary Kościół Miechowski.djvu/261
Ta strona została przepisana.