Strona:Stary Kościół Miechowski.djvu/275

rów w listach zastawnych. Nie będąc żonatym, a jako kaleka ponury i odludek, nie zużywał rosnących bogactw ani dla własnej wygody ani dla dobra drugich, wymagał wiele od siebie, ale także i od podwładnych. Ludzie stronili od niego, a lud prosty wierzył, że mu na mocy układu djabeł pomaga. Tak już za życia tworzyła się wokół jego postaci legenda. W testamencie wyznaczył hojne zapisy dla krewnych, urzędników i robotników swoich, ale główną spadkobierczynią ustanowił ośmioletnią dziewczynkę Joannę Gryczykównę, córkę biednego górnika, która w 10 lat później została uszlachcona jako Gryczyk von Schomberg-Godulla i wyszła za mąż za hr. Jana Ulryka Schaffgotscha.
W. 72 jedną miał tylko rękę — p. objaśnienie poprzednie.
W. 79 nasz jegomość — Franciszek Winkler, p. obj. II 412.
W. 80 powodzenie — koleje życia, dola, użyte w tem znaczeniu II 498, V 529, Góra Chełm. I streszcz., VI 36, 53, 78, 115.
W. 82 on z cesarstwa pochodził — nieścisłe o tyle, że z Austrji pochodziła rodzina Winklera, on zaś sam urodził się na Śląsku pruskim.
W. 85 perlikiem — młotem górniczym; zwykle perlik oznacza młotek do tłuczenia kamieni, mający główkę pociętą w zęby. Por. Góra Chełm. IV 393: „w ziemi na chleb zarabiał prochem i perlikiem”.
W. 86 szychtmajstrem — zarządca kopalni, według Hier. Łabęckiego: „płatnik, układający wykazy płatnicze górników”. P. VIII 110.
W. 87 zięciem Kalidy — Stary Kalide, ojciec rzeźbiarza (p. obj. I 415) był szychtmajstrem w Hucie Królewskiej, założonej w r. 1797. Córka jego Alwina wyszła w r. 1826 za Winklera, umarła zaś w r. 1829.
W. 90 z Marją wdową — z Marją Domesówną, 1-vo Arezinową, starszą od Winklera o 14 lat, p. obj. I 317.
W. 92 Błogie czasy zakwitły ludom w Górnym Śląsku — wyrażenie przesadne, gdyż skorzystali na tem co najwyżej mieszkańcy posiadłości Domesowskich i Winklerowskich.
W. 95 podwiel — póki, p. obj. I 207.
W. 102 niedziw — niemal, p. obj. I 298.
W. 107 z „Wyboru” — domyślne: modlitw, z książki nabożnej.