Strona:Stary Kościół Miechowski.djvu/277

w. znaleziono potem srebrny kielich częstochowski w studzience pod Ujazdem. O wołach Gidelskich (Gidle, wieś na drodze do Częstochowy), które uklękły przed wyoranym obrazem Matki Boskiej, jest znana pieśń: Najświętsza Pani Gidelska.
W. 148 Nicia — właściwie Nitsche, pierwszy nauczyciel fachowy, a nie poboczny w Miechowicach 1811— 1816 r.
W. 151 Karczmarczyka Sobka — wspomniany I 620, II 241, IV 179.
W. 154 aż do Radzińskiego lasu — lasu pod Radzionkowem.
W. 155 ku Buchaczu równię — Buchacz, wieś w pow. tarnogórskim, równia = równina, p. obj. III 281.
W. 159 Zanim — podczas gdy, p. obj. II 183.
W. 164 Klauzów — rodzina Klausów, wzbogaconych przemysłowców z Tarnowskich Gór, mieszkała pewien czas w Mysłowicach, gdzie na cmentarzu wznosi się ich grobowiec rodzinny, potem przenieśli się do Wrocławia.
W. 167-8 jak w swej Ukrainie koń i jeździec — reminiscencja z „Marji” Malczewskiego I 48—50.
W. 168 ta płaszczyzna — w związku z IV 167 (w tej bez granic przestrzeni) niekończące się wspomnienia Boncyka.
W. 169 Karczmarczyków, Majów — Karczmarczyk Sobek, p. obj. IV 151, Maj Jan, sztygar czy nadsztygar w Miechowicach, wspomniany już III 225, a następnie IV 529, VI 120, 287, 315, 347, 357, 367, 371, VII 234, 297, VIII 36, 133, 268, 274, 321, IX 41, należał z Walkiem Boncykiem i rektorem Bienkiem do przyjaciół ks. Preussa, proboszcza miechowskiego, a tem samem do arystokracji wsi. Ożeniony w r. 1821 z Jadwigą Fickówną, siedział głęboko pod pantoflem żony, pozatem zaś był człowiekiem bardzo służbistym i skrupulatnym. Charakterystykę jego, podaną w Starym Kościele Miechowskim, uzupełnia: Kazanie stołowe na uroczystość złotego wesela pana obersztajgra Jana Maja i Jadwigi Fietzek w Miechowicach. Ziemięcice, dnia 21 lutego 1821 r. — Miechowice, dnia 21 lutego 1871 r., napisał „bergmański synek”. Druk Teodora Heneczek w Niemieckich Piekarach, str. 4 in fol. min., które będzie przedrukowane w III tomie.
W. 173 Dziadek, Bieńków pokrewny — krewny rektora Bieńka. Dziadek jest nazwiskiem.