Strona:Stary Kościół Miechowski.djvu/291

W. 449 w kraje mongolskie — do Rosji, nieco przesadnie.
W. 454 mleły — mełły, p. obj. V 131.
W. 457 Godule — Goduli, dopełniacz staropolski (p. obj. III 159). O Goduli objaśnienie do w. IV 69.
W. 457 w swym domie — w swym domu; tej samej formy dla miejscownika użył Bonczyk jeszcze VI 477, VIII 101 (w II wyd.: domu), Góra Chełm. V 69, dla wołacza zaś Góra Chełm. III 55. Obok tego spotykamy jeszcze w Starym Kościele Miech. II 449 wołacz: synie.
W. 460 do Rokitnicy — wieś w pobliżu Miechowic, p. obj. I 66.
W. 461 do Wieszowy — p. obj. IV 448—451.
W. 465 na miernej mogile — na niewielkiej mogile, p. obj. III 244.
W. 470 z pałacu altany — z ganku, balkonu pałacowego, p. obj. II 341.
W. 473 Boncyk gwardzista — ojciec poety, zwany gwardzistą, gdyż zamłodu służył w pułku gwardyjskim im. cara Aleksandra w Berlinie, p. obj. I 180. O tej służbie jego wojskowej mówi obszerniej Bonczyk w wierszu na imieniny ojca z r. 1861, w. 31—42.
W. 476 zanim — podczas gdy, p. obj. II 183.
W. 480 wyrósł wysoko — spełnia się przepowiednia wróżki, zawarta w V 428, Winkler zostaje posłem na sejm pruski.
W. 481 powiatu oko — oczy wyborców z powiatu bytomskiego.
W. 488 nowe prawa — Winkler był inicjatorem ustawy o skróceniu dnia pracy dla robotników z 12 na 8 godzin, p. obj. II 412.
W. 502 co ją swatał — starał się o nią. W starej polszczyźnie używano w tem znaczeniu czasownika zwrotnego swatać się.
W. 505 jakiegoś Węgierskiego — zapewne mowa o kimś z rodziny śląskiej hr. Wengierskich.
W. 507 pod sklepieniem — w podziemiu kaplicy, podobnie V 515: w sklepieniu jest trumn kilka, oraz IX 5.
W. 510 dości — dosyć, o użyciu formy: dości p. obj. I 248.
W. 517 Dolesków — Doleskowie byli dziedzicami Miechowic r. 1767—1794.