Strona:Stary Kościół Miechowski.djvu/293

W. 642 Forbacha — przechrzty, męża karczmarki Forbaszki, o której była mowa w ks. I, p. obj. I 287—289.
W. 645 śród wrotyc i bagniska — wśród wrotyczów (p. obj. IV 491) i bagna. Niewiadomo, czy Bonczyk tutaj ma na myśli roślinę bagno lub bagnisko (ledum palustre), czy moczarowaty grunt części cmentarza, przytykającej do Stawiska, prawdopodobniej jednak ze względu na poprzedzające rzeczowniki myślał o roślinie.
W. 646 Braunki luterki — Braunowej luteranki, stąd w w. 648 nazwanej w przeciwstawieniu do katolików „nie wierną”.
W. 650 ruh' zanft — Bonczyk ze względu na czytelników podaje napis w transkrypcji polskiej zamiast niemieckiego: ruh’ sanft = spoczywaj błogo.
W. 656 Łaszczyka i Krawiecka — jedynych samobójców w Miechowicach; Łaszczyk wspomniany był już III 252, o obu zaś obszerniej w rozważaniach młynarza Pawła V 659— 664 i w opowiadaniu Ciury VI 160—194.
W. 662 głazyki — kamyki, zdrobniałe od głaz.
W. 664 w więzieniu arendy — widocznie w budynku, przeznaczonym na arendę było także więzienie dworskie.
W. 667 do ganku — do ścieżki, p. obj. V 382.
W. 672 w babieńcu — w babińcu, w przedsionku kościoła.
W. 679 słuchalnica — konfesjonał, który Bonczyk nazywa raz: słuchalnicą (także Góra Chełm. I 126, III 394), drugi raz spowiednicą VI 601, Góra Chełm. II 426, lub także konfesjonałem (Góra Chełm. III 393).
W. 688 smąd — dym, p. obj. IV 476.
W. 691 rożawe — różowe, prawdopodobnie wyraz: rożawe powstał ze skrócenia przymiotnika: różowawy.
W. 699—700 — są reminiscencją wierszyka Goethego: Ueber allen Gipfeln ist Ruh' In allen Wipfeln spürest du Kaum einen Hauch.
W. 715 koli — kole, popycha; forma koli zamiast: kole, podyktowana potrzebą rymu, pochodzi zaś nie od słowa: kolić = okolić, ale od: kłuć. W II wyd. zastąpiono ten wyraz przez: niewoli.