W. 299 Pastor est forma gregis — wyrażenie przysłowiowe, że jaki pasterz — taka trzoda, przypisane tu dzięki pokrewieństwu myśli Pismu św., w którem taki tytuł możnaby nadać nauce, zawartej w Ewang. św. Jana 10, 2—16.
W. 304 przed Janem Nepomuckim — po stronie kościoła, w której był obraz św. Jana Nepomucena.
W. 307 naprzeciw ambonie — naprzeciw ambony, użycie tu celownika po przyimku: naprzeciw wywołane potrzebą rymu.
W. 308 z miechowskiego drzewa — wyrażenie to ma oznaczać, że posąg M. Boskiej powstał z materjału, dostarczonego przez Miechowice, a może nawet w samych Miechowicach.
W. 313 Torwaldsena — Bertel Thorwaldsen (1768—1844) sławny rzeźbiarz duński w duchu klasycznym. Rzeźby miechowskie były najjaskrawszem zaprzeczeniem zasad uznawanych przez tego rzeźbiarza i przeciwieństwem jego technicznej biegłości. Podobnie malowidła tchnęły bezwzględną prymitywnością i nieznajomością zasad sztuki.
W. 330 etkomszpirytutło — przekręcone w gwarze ministranckiej responsorjum: et cum spiritu tuo.
W. 330 z agendy — z książki nabożnej, zawierającej wskazówki i formuły, dotyczące obrzędów.
W. 335 z album Maciołowicza — ze szkicownika Maciołowicza, malarza obrazów pamiątkowych M. B. Piekarskiej. Bonczyk chce zaznaczyć, że obrazy w starym kościele miechowskim nie przekraczały poziomu artystycznego obrazów odpustowych, i dlatego dodaje wzmiankę o odziedziczeniu tych wzorów po Tatarach, a więc o poziomie sztuki tatarskim, czyli w sztuce równym „wieściom tatarskim” na polu informacyj politycznych. Niejasna nieco stylizacja tej myśli pochodzi z chęci zatarcia własnego wzoru t. j. „Pana Tadeusza” IV 172—176:
Stara (karczma) wedle dawnego zbudowana wzoru,
Który był wymyślony od tyryjskich cieśli,
A potem go żydowie po świecie roznieśli:
Rodzaj architektury obcym budowniczym
Wcale nieznany; my go od żydów dziedziczym.
P. także Pan Tadeusz IV 184—209.
W. 342 od łodzi kościelnej — od nawy głównej, Bonczyk przełożył tu dosłownie łacińskie wyrażenie: navis.