Strona:Stary Kościół Miechowski.djvu/303

W.  537 pluwijał — kapę, p. obj. VI 101.
W.  543 po oracyi — po końcowej modlitwie w mszy św.
W.  544 nim — gdy, p. obj. I 296.
W.  531—543. — Trzeci przykład sposobu techniki skrótowej Bonczyka, p. obj. II 63—79 i VI 509—520.
W.  548 zsyłacie — zasyłacie, p. obj. II 97.
W.  551 małżeńskie gody — ślub, wymienienie nazwisk nowożeńców: Madejskich z Kornowicem oddaje sposób mówienia ludowy.
W.  564 rozstawa się — rozstaje się, p. obj. III 388.
W.  566 w gorzkościach, w goryczy — w goryczach, w upałach, tak też poprawiono w II wyd. Pozostawienie wyrażeń I wydania uzasadnia obj. III 163.
W.  601 Spowiednico — konfesjonale, p. obj. V 679.
W.  610 wól nie wól — chce, czy nie chce, wyrażenie skądinąd nieznane.
W.  615 prześwięte — bardzo święte; charakterystyczne jest w tej przemowie Proboszcza częste używanie przymiotników z przedrostkiem: prze- np. przedroga (w. 599), przebłogi (603), p. obj. I 1.
W.  617 gdyż — skoro, p. obj. I 457.
W.  627 czy się w ogniu rozsypie w proch itd. — to przekonanie o znikomości ciała, o braku troski o nie po śmierci, a natomiast o ważności duszy powtarza Proboszcz w VIII, 227 nast.
W.  632 wyryte — dla rymu zamiast wykopane.
W.  641 „Dzień, ów dzień” — początek pieśni żałobnej: Dies irae, dies illa, po polsku: Dzień ów gniewu pańskiego.
W.  650 Osinianka — pochodząca z Osin, p. obj. I 458.
W.  656 wśród lasów cienia — odmiana wyrażenia z II 169: „w łonie lasów”.
W.  661 wyniosły ją mary — wyniesiono ją na marach, p. IV 184, 207.
W.  669 spodnia szczęka — dolna szczęka; podobnie użyty ten wyraz w Górze Chełm. II 165: „na spodnim obrazie to ostatni Gaszyna”, V 189: „(odsuń) spodnią deskę framugi”.
W.  670 jęka — jęczy, p. obj. IV 233.