Strona:Stefan Żeromski - Sułkowski.djvu/101

SUŁKOWSKI
 — Przypuszczam, że zakres twego wpływu, pani, jest wielki, skoro zastępujesz tutaj księcia...

KSIĘŻNICZKA
 — To, czego waszmość żądasz, przekracza zakres mego wpływu.

SUŁKOWSKI
 — A więc zdobądź go, pani!

KSIĘŻNICZKA
 — Pragnąłbyś, żebym uwielbiała powodzenie żołnierzy, bez względu na to, jakiemi środkam i osiągnięte zostało, żebym wraz z wami czciła bezkarność waszych gwałtów, przewrotów, łupiestw i kontrybucyi, któremi znaczycie swą drogę.

SUŁKOWSKI
 — Droga wojny usłana jest ruinami i wzgórzami trupów. Ale na tych szlakach, któremi ona ciągnie, zazielenią się nowe zboża, wykwitną nowe łąki.

KSIĘŻNICZKA
 — Jakąże to rekompensatę obiecuje francuski wódz księciu Modeny wzamian za dobrowolne wydanie sum wymarzonych?

SUŁKOWSKI
 — Nie jestem w stanie dać odpowiedzi, gdyż nieznane