Strona:Stefan Żeromski - Sułkowski.djvu/139

Ta strona została przepisana.

SUŁKOWSKI
— Kto jest z panią?

KSIĘŻNICZKA
— Jestem sama.

SUŁKOWSKI
— Przeciwnie! Towarzyszy pani hrabia d’Antraigues.

KSIĘŻNICZKA
— Nie jest on moim towarzyszem w tej podróży. Zgłosił się do mnie dopiero tutaj w Medyolanie, przebrany za księdza. Skorzystałam z jego usług, gdyż ułatwił mi w istocie zebranie informacyi.

SUŁKOWSKI
— Kto jeszcze jest tutaj z panią?

KSIĘŻNICZKA
— Stara służąca, woźnica i lokaj księcia Herkulesa d’Este.

SUŁKOWSKI
— To, oczywiście, są agenci księcia Modeny, przebrani za służących.

KSIĘŻNICZKA
— Nie! Daję na to słowo! Starzy to są i prości ludzie.