Ta strona została uwierzytelniona.
widać na ryc. 16. W razie istnienia śniota ogacenie znajduje się między nim a dłużycą.
W wypadkach kiedy barć nie jest pokryta śniotem ogacenie przywiązywane jest do dębowych szpilek, które wbite są w pień po obu stronach dłużycy.
fot. Kochanowski
Ryc. 10. Bartnik Jan Walentukiewicz (lat 98) niosący bartę, piesznię i leziwo, Kobiele, pow. grodzieński.
Barcie wydziewane są w drzewach zwykle pojedyńczo. Niekiedy jednak wydziewane są też i po dwie i to pod sobą (patrz ryc. 9) względnie koło siebie (patrz ryc. 37) i wtedy noszą nazwę dwojnic. Jeżeli w jednym drzewie bartnym wydzianych jest jeszcze więcej barci, a ilość ich dochodzi niekiedy na jednym drzewie na Grodzieńszczyźnie nawet aż do pięciu, barć taka zwie się królową.
Do wyrobu barci służą oczywiście narzędzia dość proste. Są nimi siekiera zwana bartą albo serką, o ile mi wiadomo niczym
