Adior — patrz odenek, stań.
Barć, drzewo bartne (barciowe), dzianek — żywe drzewo, w którego pniu zrobione jest pomieszczenie dla pszczół w kształcie dziupli.
Barć pisana — barć z nakłodzonym klejmem.
Barta, serka — rodzaj siekiery używanej przez bartnika.
Bartniaczek — mała kłoda-stojak.
Bartnica — patrz pieśnia.
Bezdenek — ul w kształcie dzwonu, pozbawiony dna.
Bliźniak, dwojak — kłoda z dwiema dzieniami.
Chmal — kołek wbity w drzewo bartne przeciwdziałający obsuwaniu się leżaja podczas pracy przy barci.
Chobot — końcowa część leziwa.
Denczak — dziuplanka ustawiona na okrągłym denku.
Deska wylotowa — patrz siodełko.
Dłuziec — patrz dłużyca.
Dłużnia — otwór barci lub kłody służący do jej obsługi; patrz też dłużyca.
Dłużyca, dłuziec, dłużnia, płacha, zatuła, zatwór, zdłuż, zdłużka — deska zamykająca dłużnię.
Drzewo bartne (barciowe) — patrz barć.
Drzewo zastawne — patrz stojło.
Dupa — patrz nogi.
Duplanka — patrz dziuplanka.
Dwojak — patrz bliźniak.
Strona:Stefan Blank-Weissberg - Barcie i kłody w Polsce.djvu/87
Ta strona została uwierzytelniona.
WYKAZ TERMINÓW DOTYCZĄCYCH
BARCI I KŁÓD
