Urodził się w Dzikowie, w Galicyi, roku 1796. Nauki pobierał w Gimnazyum Stanisławowskiem, a następnie na wydziale filozoficznym w Uniwersytecie Lwowskim. Mając lat 22, przybył do Warszawy i poświęcił się zawodowi nauczycielskiemu. W roku 1824 wydał w Płocku Bajki i Powieści, za któremi poszły wkrótce inne dziełka, specyalnie dla dzieci pisane: Pamiątka dla dobrych dzieci (1827); Rozmowy mamy z Józią (1830 r.); Pamiątka dla Eryczka (1846, w 4 tomach); Czytania Józi (1847); Książeczka dla Stefcia (1855); Przestroga dla mojej kochanej siostrzenicy, idącej za mąż (1856). W roku 1856 otrzymał w darze, jako hołd za gorliwą pracę na polu filantropii, pedagogiki i literatury — dzieło, zbiorowemi siłami napisane, p. t. Wieniec. Umarł w Warszawie roku 1857.
