Urodził się w Bohaterce, na Ukrainie, dnia 14 lutego 1802 roku. Wychowanie początkowe odebrał u ciotki w Medwedówce, a w 13-ym roku życia oddany został do szkół ks.
Bazylianów w Humaniu. W r. 1820 udał się do Warszawy dla dalszych studyów; tu uczęszczał na wykłady Brodzińskiego o literaturze polskiej, tu też zaczął tworzyć pierwsze swoje dumki. W tym czasie powstały: Nieszczęśliwa rodzina, Duma o hetmanie Kosińskim, Dumka Mazepy, Śpiew poety, Czajki, Lach serdeczny, Rusałki i wiele innych. Po ukończeniu studyów był czas jakiś nauczycielem prywatnym, wkrótce jednak, w r. 1831, przeniósł się do Lwowa, a następnie do Paryża, skąd częste robił wycieczki nad Ren, do Szwajcaryi, do Włoch, a w r. 1842 do Ziemi Świętej. W r. 1846 ożenił się z Zofią Rozengardtówną i osiadł na stałe w Paryżu. Po śmierci żony zamieszkał u zięcia swego w Villepreux, gdzie umarł dnia 31 marca 1886 roku. Oprócz bardzo wielu dumek, szumek, wiośnianek i fantazyj, napisał utwory większe: Duch od stepu, Przenajświętsza rodzina, Wieszcze Oratorium. Wszystkie jego utwory wyszły we Lwowie w r. 1877, w 4-ch tomach, p. t. Pisma J. B. Zaleskiego.
