Urodził się roku 1808 w Krakowie, gdzie też pobierał początkowe nauki i ukończył wydział prawny ze stopniem doktora. W roku 1828 wyjechał dla studyów dalszych w swojej specyalności do Wrocławia, Berlina, Heidelberga i Paryża. W roku 1831 był w kraju, w 1833 został profesorem prawa polskiego w Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie przez dwa lata wykładał, a następnie założył pismo p. t. Kwartalnik naukowy i tu prace swoje z dziedziny prawa i historyi drukował. W r. 1849 powtórnie mianowany był profesorem Uniwersytetu, wkrótce jednak usunął się od zajęć obowiązkowych, poświęcając czas cały na studya naukowe na polu ukochanej przez siebie specyalności. Umarł w roku 1870. Z bardzo wielu prac na wyróżnienie zasługuje dzieło epokowe p. t. Starodawne prawa polskiego pomniki.