Urodził się dnia 13 listopada 1809 roku w Magierowie, w Galicyi. Nauki początkowe pobierał u ks. Pijarów w Lublinie, a po ich ukończeniu pojechał do Odessy, gdzie się kształcił w językach wschodnich. W r. 1830 przebywał w kraju, w 1835 osiadł na czas dłuższy we Lwowie, skąd w 1839 wyruszył do Francyi. Po latach czterech przybył na krótko w strony rodzinne, został jednak wydalony w r. 1846 i przeniósł się do Brukselli, a po latach dwóch zamieszkał stale w Krakowie, gdzie w roku 1872 obrano go członkiem Akademii Umiejętności i dyrektorem Wydziału Filologicznego. Umarł dnia 27 listopada 1877 roku. Pochowany w grobach zasłużonych na Skałce w Krakowie. Należy on do najpłodniejszych pisarzy naszych. Pisał prozą i wierszem. Z pism prozaicznych wyróżnić należy: Wieczory pod Lipą, Wieczornice, Muzamerit i wiele monografii historycznych i literackich; z utworów poetyckich: Wyprawa Warneńczyka, Samuel Zborowski, Sen pasterza, Trzy wieszczby, Trąby w Dnieprze, Wachmistrz Jaszczołd i w. i.
