.png)
Urodził się dnia 17 września 1823 roku w Jaskowiczach, na Litwie. Nauki szkolne pobierał u ks. Dominikanów w Nieświeżu, skąd przeszedł do Nowogródka, gdzie dla braku funduszów na klasie piątej poprzestał. W r. 1836 wrócił do domu, pomagał rodzicom w gospodarstwie, a jednocześnie poświęcał czas wolny od zajęć na czytanie i kształcenie się. Po sześcioletnim pobycie w domu rodzicielskim wyjechał do Nieświeża, gdzie otrzymał miejsce w zarządzie dóbr Radziwiłłowskich. Tu zaczął pisać wiersze, które mu odrazu zjednały uznanie w kole znajomych. Ożeniwszy się w r. 1844, zamieszkał w Załuczu wraz z rodzicami, skąd po latach ośmiu przeniósł się do Wilna, a następnie do Borejkowszczyzny, gdzie walczyć musiał z biedą, zarabiając piórem na chleb. Umarł w Wilnie dnia 15 września 1862 roku. W ciągu krótkiego życia napisał bardzo wiele gawęd, sielanek, wierszy ulotnych, utworów epickich i dramatycznych, tłomaczył utwory pisarzy łacińskich i opracował Dzieje literatury polskiej. Z utworów poetyckich najwybitniejsze są: Kęs chleba, Lalka, O moim starym domku, Pan Marek w piekle, Lirnik wioskowy, Urodzony Jan Dęboróg, Szkolne czasy Dęboroga, Janko Cmentarnik, Margier i Poezye ostatniej godziny. Pisał pod pseudonimem Władysława Syrokomli.
