Urodził się w Bereźnicy, w Sanockiem, roku 1826. Nauki początkowe pobierał w domu, w dziewiątym roku życia wszedł do Gimnazyum Lwowskiego, a po roku do konwiktu dominikańskiego. W r. 1841/2 widzimy go w kl. 6-ej w Samborze, skąd za napisanie satyry wierszowanej na nauczycieli zostaje wydalony i przeniesiony do Tarnowa. W r. 1842 wstąpił do Uniwersytetu Lwowskiego na wydział filozoficzny, który ukończył w roku 1844 i zapisał się na wydział prawny. Po roku objął zarząd gospodarstwa w wiosce rodzinnej, mało się jednak niem zajmował, poświęcając czas cały na studya naukowo-literackie. Od r. 1851 zaczął wydawać powieści swoje: Bitwa o Chorążankę, Kasztelanice Lubaczewscy, Pan Franciszek Puławski, a następnie cały szereg rzeczy nowych, jako to: Swaty na Rusi, Murdelio, Mąż szalony, Gniazdo Nieczujów, Bracia ślubni, Dziwożona, Wnuczęta, Stach z Kępy, Bajronista, Starosta Hołobucki, Grób Nieczui, Anuncyata, Sodalis Marianus, Żydowscy. W r. 1863 wyjechał ze Lwowa do Wiednia, a w r. 1873 osiadł na stałe w Paryżu. Tu napisał jeszcze powieści: Graf Rak, Abraham Kitaj, Olbrachtowi Rycerze, Wasi Ojcowie, Zaklika, Święta Klara. Umarł w Paryżu dnia 7 września 1896 roku.
