Roku urodzenia i szczegółów, dotyczących lat dziecinnych Jana z Głogowa, nie znamy. Jako młodzieniec przybył do Krakowa, gdzie się zapisał w poczet uczniów akademii, a z czasem został jej profesorem. Posiadając dar słowa, miał bardzo wielu słuchaczów, którzy cenili mistrza za jego erudycyę, a jednocześnie przywiązali się do niego i kochali za jego humanitarne dążności. W r. 1483 wynajął on dom Melsztyński i oddał na mieszkanie dla ubogiej młodzieży akademickiej, a następnie kosztem własnym polecił wybudować bursę. W ostatnich latach życia został kanonikiem kolegiaty św. Floryana. Umarł w Krakowie w roku 1507. Pisał po łacinie dzieła treści astronomicznej, filozoficznej i medycznej; na wyróżnienie zasługują: Exercitium nove logice; Exercitium in octo libros Aristotelis; Computus Cirometralis 76 annorum.
